Կարինե ԱԼԱՎԵՐԴՅԱՆ / ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏԻ ՎԱՀՐԱՄ ՓԱՓԱԶՅԱՆԻ ԱՆՎԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ԴՐԱՄԱՏԻԿԱԿԱՆ ԹԱՏՐՈՆԻ ՆՇԱՆԱՎՈՐ ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏՆԵՐԸ.
ՄԵՐՕՐՅԱ ԹԱՏՐՈՆԻ ՆՎԻՐՅԱԼՆԵՐԸ
ՄԵԼԻՔՍԵԹՅԱՆ ԴԻԱՆԱ ՀՐԱՆՏԻ
Ծնվել է 1971թ. մարտի 11- ին Ստեփանակերտում: 1988թ. ավարտել է քաղաքի թիվ 3 միջն. դպրոցը: 1989-1991թթ. սովորել է Ստեփանակերտի Վ. Փափազյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի դերասանական ստուդիայում: 1991-1993թթ. աշխատել է թատրոնում որպես դերասան: 1994-2006թթ. աշխատել է տարբեր կազմակերպություններում, 2007թ. վերադարձել է թատրոն և մինչ այսօր ծառայում է թատրոնի բեմին: 2013թ. հեռակա ուսուցմամբ ավարտել է Ստեփանակերտի «Գրիգոր Նարեկացի» պետարտոնագրված համալսարանի տարրական կրթության մանկավարժություն և մեթոդիկա բաժնի բակալավրիատը:
Դ. Մելիքսեթյանի լավագույն դերակատարումներից են` Անուշիկ (Տ. Վարդազարյան` «Ադելաիդան նորահարս»), Գայուշ (Ժ. Անանյան` «Ես չեմ ուզում դառնալ միլիոնատեր»), Բուժքույր, Լուիզա (Կ. Դանիելյան` «Մենք մեր սարերն ենք», «Տո լաճ տնավեր»), Սոյա (Բ. Նուշիչ` «Տիկին մինիստրուհի»), Նախշուն (Գ. Տեր-Գրիգորյան` «Զգուշացեք, նա դեռ կա»), Զինա (Ս. Խալաթյան` «Սերը պահարան չի հարցնում»), Վիոլետա, Զարմանդուխտ (Վ. Օվյան` «Ակամա մեղավորներ», «Աշխարհը Լոռվա ձորերում»), Մեյի (Թ. Ուիլյամս` «Կատուն շիկացած տանիքին»), Լարինա (Ա. Պուշկին` «Եվգենի Օնեգին»):
ԳԱՍՊԱՐՅԱՆ ՌՈԶԱ ԷԴՈՒԱՐԴԻ
Ծնվել է 1961թ. նոյեմբերի 7-ին ԼՂԻՄ Հադրութի շրջանի Դոլանլար (այժմ` Արևշատ) գյուղում£ 1979 թ. ավարտել է տեղի միջնակարգ դպրոցը, 1983թ.` Ստեփանակերտի պետական դրամատիկական թատրոնին կից գործող դերասանական ստուդիան, 2013 թ.` Ստեփանակերտի «Գրիգոր Նարեկացի» պետարտոնագրված համալսարանի բանասիրական բաժինը£
Թատերական ստուդիայում սովորելու տարիներին (1981-1983թթ.) միաժամանակ խաղացել է թատրոնի բեմադրություններում. Զովիկ (Ա.Պապայան` «Աշխարհն, այո, շուռ է եկել»,) Աղջիկ (Օ.Ուայլդ` «Երջանիկ արքայազնը»):
Աշխատանքային կենսագրությունը սկսել է 1983թ-ին` Ղարմետաքսկոմբինատում` որպես բանվորուհի: Աշխատանքին զուգընթաց մասնակցել է Ղարմետաքսկոմբինատի Ժողովրդական թատրոնի բեմադրություններին. Մարիա Շուլց (Ա. Արաքսմանյան` «Անտառները շարժվում են», Գոհար (Ա.Պապայան` «Մեծ հարսանիք») և այլն: Բեմադրությունները խաղացել են Ղարմետաքսկոմբինատի թատերասերների, ինչպես նաև մարզի գյուղական բնակավայրերի հանդիսատեսի համար:
Ստեփանակերտի թատրոնում աշխատանքային գործունեությունը սկսել է 2007 թվականից` որպես դերասանուհի£ Նրա լավագույն դերակատարումներից են` Խազնադար (Գ.Տեր-Գրիգորյան` «Զգուշացեք, նա դեռ կա»), Զարա (Ս. Խալաթյան` «Սերը պահարան չի հարցնում») Դասա (Բ. Նուշիչ` «Տիկին մինիստրուհի»), Մեծ մամ, Նան, Տատ, Կիրակոսի կին (Վ. Օվյան` «Ակամա մեղավորներ», «Աշխարհը Լոռվա ձորերում»), Հայ կին (Մուրացան` «Ռուզան») և այլն
Ասմունքով ակտիվորեն մասնակցում է թատրոնի, ինչպես նաև համաքաղաքային գրական-երաժշտական և հումորային ծրագրերին:
ԳԱԼՍՏՅԱՆ ԶՈՐԻԿ ԳՐԻԳՈՐԻԻ
Ծնվել է 1949թ. մայիսի 11-ին Ստեփանակերտում: 1966թ. ավարտել է քաղաքի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցը, ընթացս սովորել է գեղանկարիչ, արվեստի վաստակավոր գործիչ Գրիգոր Ծատուրյանի նկարչական ստուդիայում: 1968-1970թթ. ծառայել է ԽՍՀՄ զինված ուժերում, որտեղ ձեռք է բերել քարտեզագրողի զինվորական մասնագիտությունը, որով և հետագայում իր նպաստն է բերել ԼՂՀ Պաշտպանության բանակին, որտեղ ծառայել է 1992-2001թթ.:
Որպես նկարիչ-ձևավորող տարբեր տարիների աշխատել է Ստեփանակերտի գեղանկարչական արվեստանոցում, ինչպես նաև քաղաքի տարբեր արդյունաբերական ձեռնարկություններում, իսկ 1985 թվականից` Ստեփանակերտի պետդրամթատրոնում` որպես նկարիչ-կատարող: ԼՂՀ ՊԲ զորացրվելուց հետո (2001թ.) կրկին վերադարձել է թատրոն` որպես նկարիչ-կատարող, բուտաֆոր, նկարիչ-ձևավորող: Նրա բեմական լավագույն ձևավորումներից են` «Ավերակների պահակները», «Տիկին մինիստրուհի», «Խոշոր շահում», «Լույս քեզ տեսնողին», «Զգուշացեք, նա դեռ կա» և այլ բեմադրություններ:
Այդուհանդերձ Զ. Գալստյանի ինքնադրսևորման, ինքնարտահայտման ամենակարևոր բնագավառը ողջ կյանքի ընթացքում եղել է գեղանկարչությունը: Նա հեղինակ է 60-ից ավելի ստեղծագործությունների, որոնցից լավագույններն են` «Գուշակը», «Աճպարար», «Մարտադադար», «Ջրաղացպան», «Ձգտում», «Մեղեդի», «Անդորր», «Ուժ», «Մտորում», «Սպասում», «Վերածնունդ», «Լարախաղաց» և այլն: Թեմատիկ լայն ընդգրկում, գունային նուրբ զգացողություն, ազգային մտածողություն ահա նրա ստեղծագործությունների առանձնահատկությունները, որոնք արված են տարբեր տեխնիկայով` յուղաներկ, տեմպերա, ակրիլ, տուշ:
Զ. Գալստյանը մասնակցել է Արցախում, Երևանում և Հայաստանի տարբեր քաղաքներում կազմակերպված 30-ից ավելի նշանակալից ցուցահանդեսների, որտեղ միշտ ունեցել է իր ուրույն անկյունը: Նա ԼՂՀ (2004թ.) և ՀՀ (2007թ.) նկարիչների միության անդամ է: Արժանացել է բազմաթիվ դիպլոմների և պատվոգրերի:
ԱՌՈՒՇԱՆՅԱՆ ԳԵՆԱԴԻ ԱԼԲԵՐՏԻ
Արժանացել է Լ. Ենգիբարյանի անվ. մնջախաղի միջազգ. 6-րդ փառատոնի «Ոսկե մեդալի» (2017թ.), ԱՀ «Երախտագիտություն» մեդալի (2019թ.), ԱՀ ՄԵՀԶ նախարարության Բենիկ Օվչյանի անվան մրցանակի (2019թ.):
Ծնվել է 1985թ. դեկտեմբերի 31-ին ԼՂՀ Մարտակերտ քաղաքում:
2003թ. ավարտել է տեղի թիվ 1 միջն. դպրոցը: 2003թ. ընդունվել և ավարտել է ՀՀ Ագրարային համալսարանի Ստեփանակերտի մասնաճյուղի անասնաբուժական բաժինը, միաժամանակ սովորել է Ստեփանակերտի թատրոնի դերասանական ստուդիայում, որն ավարտել է 2007թ.: 2004-2006թթ. ծառայել է ԼՂՀ ՊԲ շարքերում, տանկային գնդում` որպես տանկիստ, այժմ պահեստազորի սերժանտ է:
Զորացրվելուց հետո վերադարձել է թատրոն:
2011-2015թթ. սովորել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի Գորիսի բաժանմունքի Շուշիի մասնաճյուղում, ստացել է դերասանական արվեստի բակալավրի աստիճան:
Լավագույն դերակատարումներից են. Պերճ (Հ.Հակոբյան` «Սերը ճամփեզրին»), Սիամանթո (Կ. Դանիելյան` «Տո լաճ տնավեր»), Արամ, Ժիրայր (Ս. Խալաթյան` «Սերը պահարան չի հարցնում»), Ներսեհ (Մուրացան` «Ռուզան»), Նարեկ (Վ. Բաղրյան` «Ես մնում եմ»), Արամ (Ն. Դուրյան` «Մորաքույրը Փարիզից»), Չեդա (Բ. Նուշիչ` «Տիկին մինիստրուհի»), Փառասեր, Գործարար, Աշխարհագրագետ (Ա. դը Սենտ — Էքզյուպերի` «Փոքրիկ իշխանը»), Շարիկ (Ե. Շվարց` «Երկու թղկենի»), Մոսի, Կարո, Թաթուլ (Վ. Օվյան` «Աշխարհը Լոռվա ձորերում»), Բրիկ (Թ. Ուիլյամս` «Կատուն շիկացած տանիքին»), Հեղինակ (Ա.Պուշկին` «Եվգենի Օնեգին»), Հայր Լավրենտիոս (Վ.Շեքսպիր` «Ռոմեո և Ջուլիետ»), Կարաբաս -Բարաբաս (Ա. Տոլստոյ` «Բուրատինոյի արկածները»), Գուրգեն (Ա. Մանասյան` «Արա պա ստի պեն կինի»), Արմեն (Հ. Ավագյան` «Լուսաբացից առաջ») և այլն:
Դրվագային դերերում նկարահանվել է Ջ.Ավետիսյանի «Թևանիկ», «Վերջին բնակիչը», «Դրախտի դարպասները» և Շ.Վարդանյանի «Իմ խաչը» ֆիլմերում:
2011թ., 2012թ. Ստեփանակերտում և Երևանում Հ.Ալեքսանյանի «Ես տեսնում եմ Ձեզ» պիեսի բեմադրությամբ (ռեժ. Մ. Դավթյան) մասնակցել է Արմմոնո միջազգային փառատոներին, արժանացել է պատվոգրերի և հավաստագրի:
2016թ. ապրիլ-մայիս ամիսներին Մատաղիսում և Թալիշում պաշտպանել է Արցախի սահմանները:
2017թ. հուլիսի 22-26 –ը Երևանում մասնակցել է Լ. Ենգիբարյանի անվան մնջախաղի VI միջազգային փառատոնին, արժանացել է Ոսկե մեդալի և հավաստագրի:
ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ ՄԱՐԻԱ ԼԵՎՈՆԻ
Արժանացել է ԱՀ ՄԵՀԶ նախարարության Թամարա Մելքումյանի անվան մրցանակի (2019թ.):
Ծնվել է 1991թ. սեպտեմբերի 20-ին Ստեփանակերտում: 2007թ. ավարտել է քաղաքի թիվ 10 միջնակարգ դպրոցը, 2007-2010թթ. սովորել և ավարտել է Ստեփանակերտի Սայաթ-Նովայի անվան երաժշտական քոլեջի դաշնամուրի բաժինը, միաժամանակ 2008-2010թթ. սովորել է Ստեփանակերտի Վ. Փափազյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի դերասանական ստուդիայում: 2009թ-ից աշխատում է նույն թատրոնում որպես դերասան:
Մ. Խաչատրյանը 2011-2015թթ. սովորել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի Գորիսի բաժանմունքի Շուշիի մասնաճյուղում և ստացել է դերասանական արվեստի բակալավրի աստիճան:
Մ. Խաչատրյանի հիշարժան դերակատարումներից են. Նունուֆար (Ա. Սանթրոսյան` «Հրաշագործ ծաղիկը»), Իմաստուն (Ա. Վանոյան` «Երջանկության նետ»), Լատիֆա (Կ. Դանիելյան`«Տո լաճ տնավեր»), Զինա (Ս. Խալաթյան` «Սերը պահարան չի հարցնում»), Անկա (Բ. Նուշիչ` «Տիկին մինիստրուհի»), Ռուզան (Մուրացան` «Ռուզան»), Սիլվիա, Կատու (Ա. Հերնի «Սիլվիա»), Նինուչա (Էդ. դե Ֆիլիպո` «Ծննդյան տոները սինյոր Կուպյելոյի տանը»), Մանե (Վ. Բաղրյան` «Ես մնում եմ»), Սյուզետտա (Մ. Կամոլետի «Ֆրանսիական սիրաշփոթ»), Բեատրիչե (Յու. Գրուշաս` «Սեր, ջազ, սատանա»), Աղվես (Ա. դը Սենտ-Էքզյուպերի` «Փոքրիկ իշխանը»), Անուշ (Վ. Օվյան`«Աշխարհը Լոռվա ձորերում»), Մարգրեթ (Թ. Ուիլյամս` «Կատուն շիկացած տանիքին»), Տատյանա (Ա.Պուշկին` «Եվգենի Օնեգին»), Առլեկին (Ա. Տոլստոյ` «Բուրատինոյի արկածները») և այլն:
Պարգևատրվել է «Թատերական Լոռի» 20-րդ փառատոնի (2010թ.), Ստեփանակերտի պետդրամթատրոնի տնօրինության (2012թ.) պատվոգրերով, «Թատերական Լոռի» 21-րդ միջազգային փառատոնի դիպլոմով` Մուրացանի «Ռուզան» պատմական դրամայում Ռուզանի դերակատարման համար (2012թ.), ԼՂՀ ՊՆ պատվոգրով (2013թ.):
