admin

(ըստ Նուբար Ջանոյանի «Քասիմի գուլպաները» պատմվածքի) Գործող անձինք` ՏՂԱՄԱՐԴ ՏԻԿՆԻԿ ՃԱՄՊՐՈՒԿ Տղամարդը ներս է մտնում, ձեռքի ճամպրուկը դնում է հատակին: ՏՂԱՄԱՐԴ — (կասկածով): Որքան հիշում եմ, իմ ճամպրուկը մոխրագույն էր: (Ուշադիր տնտղում է ճամպրուկը:) Ոչ: Թե՞ կապույտ էր: Սա կապույտ է: Ախ, որ ասում էի` քիչ խմի` չէիր լսում: Ամեն անգամ մի պատմության մեջ ես ընկնում, բայց չես խրատվում: Հիմա էլ ճամպրուկի գույնն է ուրիշ: Եթե միայն գույնը լիներ… Բայց ի՞նչ եմ նստել ու մտածում եմ` կապո՞ւյտ էր, թե՞ մոխրագույն, ավելի լավ է`...

Դրամա մեկ գործողությամբ` երեք արարով Հայրենասիրական տրագիֆարս` անտիկ հունական դրամայի մոտիվներով Մաս առաջին` Օրիորդ Զարուհի Մաս երկրորդ` Մադամ Զարուհի Մաս երրորդ` Խեղճ Մերսեդես Գործող անձինք` ԶԱՐՈՒՀԻ — երիտասարդ, համակրելի կին, ներկայացման ընթացքում տարիքը փոխվում է, սկզբում 25-3Օ տարեկան է ՄԵՐՍԵԴԵՍ — նրա ձայնը 50-60 տարեկան կնոջ ձայն է հիշեցնում ԴՈՒՍՏՐ — նորաձև, էքսցենտրիկ, ճչացող արտաքինով աղջիկ, 20-25 տարեկան ՈՐԴԻ — Զարուհու հիվանդ որդին, նախընտրելի է, որ խաղա 30-50 տարեկան տղամարդ, սակայն մանկական պահվածքով, միշտ լուռ է: Դժվար է կռահել, որ նա հիվանդ է...

Պիես մեկ գործողությամբ, չորս պատկերով Գործող անձինք ՊՍՏԻԿ ՄՀԵՐ — դռնապան, նույն ինքը` Պստիկ Հնազանդ ՏՆՕՐԵՆ — նույն ինքը` Հայր ԱՍԼԱՆ — հովիվ ԿԻՆ ՈՒՐՎԱԿԱՆՆԵՐ ՊԱՏԿԵՐ ԱՌԱՋԻՆ Քարանձավ: Մհերը նստած անհանգիստ ծխում է: Նա երիտասարդ է, հաղթանդամ, սասունցու տարազով է, երկար մորուք ունի: ՄՀԵՐ — Ի՞նչ եղավ Ասլանը… Հիմա ժայռը կփակվի… Ողորմի նրա հորը, երբեք չէր ուշանում: (Տեղից ելնում, անհանգիստ քայլում է:) Ճա՞րս ինչ, պիտի սպասեմ: Մնացել եմ կիսաքուրդ Ասլան բեյի սերունդների հույսին: Էս վերջինի ուշքն ու միտքը հոտն անտեր թողնելն ու քաղաք...

Գործող անձինք ԼՈՒԻՋԻ ԿԱՐԼՈ ՄԱՐԿՈ ԵԼԵՆԱ ԿԱՐԼՈ ՆԻԿՈԼԵՏՏԱ ԼՈՐԻՍ ԱՌԱՋԻՆ ԳՈՐԾՈՂՈՒԹՅՈՒՆ Առաջին տեսարան Սենյակ: Փայտե երեք նստարան, որոնց վրա պառկած են «բոժոժներ»` փաթաթված միագույն սավաններով: Առաջին նստարանը բեմի ձախ կողմում է, երկրորդը` աջում, երրորդը` կենտրոնում: Խորքում, աջ կուլիսների մոտ` զրահապատ դուռ է` ճաղապատ պատուհանով, ասես բանտախուց լինի: Այլ կահ-կարասի չկա, պատերին նույնպես ոչինչ չկա: ՄԱՐԿՈ — (որ պառկած է ձախ նըս- տարանին, արթնանում է, վրայից քաշում է սավանը, ձեռքը տանում, կողքին փնտրում է ինչ-որ բան կամ ինչ-որ մեկին): Էլիզա… Էլիզա, ո՞ւր ես: (Շրջվում...

Լույս է տեսել «ԴՐԱՄԱՏՈՒՐԳԻԱ» էլեկտրոնային հանդեսի 68-69 միացյալ համարը: Հանդեսում տեղ են գտել Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆԻ «ԳԻԺԸ» մենախաղը, Աստղիկ ՍԻՄՈՆՅԱՆԻ «ԿԻՆ&ՏՂԱՄԱՐԴ» հոգեբանական դրաման, Հրաչ ԲԵԳԼԱՐՅԱՆԻ «ՎԵՐՋԻՆ ԳԱՀԸ» պատմական դրաման, Գագիկ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԻ «ԲԱՑ ԾՈՎԸ»  աբսուրդ դրաման, Դավիթ ԽԱՉԻՅԱՆԻ «ԼԱՑ ՄԻ՛ ԵՂԻՐ, ՀԱՅՐԻԿ» մենախաղը: