admin

ПЕЯ… Это певучее слово — вовсе не имя балканской красавицы. Это — название города в западной части Косово — Метохии. Пея уютно расположилась в окружении могучих гор (отсюда — рукой подать до соседней Черногории), а горная речка, протекающая прямо через центр города, делает Пею похожей на многие городки балканских стран…  Пройдешь через дугообразный мостик над быстрой водой, — и окажешься в небольшом парке, в глубине которого лежит цель нашего путешествия – здание театра. Красивый зал, современное оборудование, — все необходимое...

ՎԵՐԱԴԱՌՆԱԼՈՒ ԵՆՔ…        Ես Էրիկ  Գրիգորյանն եմ, քսան տարեկան՝ Շուշիից: Քառասունչորսօրյա պատերազմից  առաջ   գյուղատնտեսականում  էի  սովորում: Արցախի հողերը բերրի են, այստեղ   քարերն էլ  կարող են ծաղկել: Երազում էի այգի հիմնել,  պատկերացնում էի՝ ինչպես են ծառերը ծաղկում, ինչպես են ճյուղերը բերքի ծանրությունից  խոնարհվում իրենց սնող հողի վրա: Չհասցրի  երազիս ետևից գնալ,  մեր  վամպիր հարևանները ոչ միայն  հայի  արյունով, այլև հայի   երազանքները լափելով  են գոյատևում:  Իրենց  երազանքն էլ  հայերին  վերացնելն է: Նույնն է եղել  հարյուր տարի  առաջ, շարունակվում  է և հույսը  քիչ է, ...

ԲԺԻ՛ՇԿ ՋԱՆ, Ո՞ՆՑ ԵՍ Պատերազմ, օր քսաներորդ: Վիրավորներով լեփ-լեցուն հիվանդանոցներ: Քովիդով հիվանդներին ստիպված չեն ընդունում: Արդյունքում՝ մահացության բարձր ցուցանիշներ: Աշխարհը քովիդի դեմ է պայքարում, Հայաստան աշխարհը՝ ֆաշիզմի ու տեռորիստական հարձակման դեմ: Բախտ չվիճակվեց քաղաքակիրթ թշնամի ունենալ, չվիճակվե՛ց: «Թե ամենուր ավեր ու հրդեհ է` այդտեղով թուրքերն են անցել» (Հյուգո):  Մեկ շաբաթ է՝ բժիշկ Դավթյանը տուն չէր գնացել: Ինչպե՞ս գնար. ծանր վիրավորներն ավելանում են՝ մեկը մեկից երիտասարդ, որոնք կարիք ունեն շտապ վիրահատական  միջամտության, իսկ բժիշկներն արդեն չեն հերիքում… Երեկվա նրա վիրահատած տղան՝...

ՈՐՏԵ՞Ղ ԷԻՐ ՄԻՆՉԵՎ ՀԻՄԱ… Պատերազմի երեսունմեկերորդ օրն էր Չհասկացանք էլ՝ որերորդ օրը ամեն ինչ դարձավ պատերազմական, սկսեցինք ապրել՝ որ չապրելու պես անորոշ էր, սիրտ մաշող, երբեմն՝ հուսադրող ու մշտապես՝ սպասումով… Մինչև սեպտեմբերի 27-ի կյանքը կարծես չեղարկեցինք, բայց քանի որ ապրելը շարունակվում էր, ռազմաճակատի թելադրանքով օրվա նոր ժամանակացույց ստեղծեցինք, որտեղ երբեմն-երբեմն նախկին կյանքից երկչոտ մի հատված էր սպրդում՝ մի փոքր տանելի դարձնելով մղձավանջային երազի վերածված մեր ժամերը: Ինչո՞ւ ժամերը՝ որովհետև օրն ու գիշերը խառնվել-մեկ էին դարձել, որովհետև ռազմաճակատից եկած լուրը Ժամանակից...

ՀԱՅՐ ԵՎ ՈՐԴԻ Մենք հազարավոր պատմություններ գիտենք պատերազմ մեկնած որդու մոր ապրումների մասին: Երևի դեռ շատերը կգրեն դրա մասին, քանզի, երևի, չկա երկրային ավելի հզոր կապ, քան մոր և որդու կապը: Բայց մենք ավելի քիչ ենք լսում կռիվ գնացած որդու հոր մասին: Միգուցե այն պատճառով, որ հայրերի արցունքներն ավելի ժլատ են, իսկ ապրումները՝ գաղտնի: Այս պատմությունը հոր և որդու մասին է: Ավելի ճիշտ՝ երևանյան համեստ մի ընտանիքի, արվեստով և հայրենիքի ցավով ապրող: 2019 թ. Նիկը զորակոչվեց բանակ և համալրեց Պաշտպանության...

ՍԻՐՈՒՄ ԵՎ ԱՏՈՒՄ ԵՄ ՀՈՂԸ Ես շարքային Տիգրան Զաքարյանն եմ, պատերազմի ժամանակ Հայոց բանակի  N զորամասի հրետանային մարտկոցի հաշվարկող։ Քառասունչորս օր պատերազմի մեջ եմ եղել, բայց չեմ զոհվել, չեմ էլ վիրավորվել, եթե չհաշվենք թեթև ցնցումը և այն վերքը, որ մնացել է հոգուս մեջ։ Իմ կյանքը հիմա երկու մասի է բաժանված՝ նախքան պատերազմը և պատերազմից հետո։ Նախքան պատերազմը ես համալսարանի երկրորդ կուրսից զորակոչված շարքային էի, ծառայել էի մեկ ու կես տարի և մի քանի ամիս հետո զորացրվելու էի։ Հետո եկավ պատերազմը,...

Մայիսի 31-ին ՀԳԹՄ դահլիճում տեղի ունեցան թատերական ընթերցումներ՝ «ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ՄԱՍԻՆ» Ներկայացնում ենք Առաջին պատմությունը.   Անահիտ ԱՐՓԵՆ ԱՐԵԳ  ԿՅՈՒՐԵՂՅԱՆ …Բուժքույրը շատ հոգատար էր ինձ վերաբերվում՝ մոր ու քրոջ պես ուշադիր, խնամքով վիրակապում էր… ‌Ահռելի պատերազմ էր, օրերով ժամանակ չենք ունեցել անգամ հաց ուտելու: Մտածելու ժամանակ էլ չկար: Գիշերը, երբ ժամապահ ես, շա՜տ մտքեր են գալիս գլուխդ, բայց դե… Ինչ էլ լինի, ինչ էլ տեսնես, ինչը սրտովդ չլինի, ոչինչ չես կարող անել… Սխալները տեսնում էինք, երբ լույսը բացվում էր, երբ...

ԱՐՓԵՆ ԱՆԱՀԻՏ «ԱՐԵԳ ԿՅՈՒՐԵՂՅԱՆ» — ՆԱՐԵԿ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆ ԲԵԳԼԱՐՅԱՆ ՀՐԱՉ «ՍԻՐՈՒՄ ԵՎ ԱՏՈՒՄ ԵՄ ՀՈՂԸ» — ՍԱՐԳԻՍ ՇՈՂՈՒՆՑ ԽԱՉԻՅԱՆ ԴԱՎԻԹ – «ՀԱՅՐ ԵՎ ՈՐԴԻ » — ՏԱԹԵՎ ՂԱԶԱՐՅԱՆ ԽՈԴԻԿՅԱՆ ԿԱՐԻՆԵ «ՈՐՏԵ՞Ղ ԷԻՐ ՄԻՆՉԵՎ ՀԻՄԱ…» — ԶԱՐՈՒՀԻ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ ՍԻՍՅԱՆ ԱՐՄԵՆՈՒՀԻ «Ո՞ՆՑ ԵՍ, ԲԺԻՇԿ ՋԱՆ…»- ՏԱԹԵՎ ՂԱԶԱՐՅԱՆ ԿՈՍՅԱՆ ՍԱՄՎԵԼ «ՎԵՐԱԴԱՌՆԱԼՈՒ ԵՆՔ» — ՆԱՐԵԿ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆ   Մայիսի 31-ին, ժամը 19:30-ին, ՀԹԳՄ դահլիճում  

ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարության աջակցությամբ մայիսի 30-ից հունիսի 15-ը Երևանում, Գյումրիում և Արտաշատում կանցկացվի «Արմմոնո» 19-րդ» միջազգային թատերական փառատոնը։   «Արմմոնո» միջազգային թատերական փառատոնն իր գոյության մեկ ու կես տասնյակից ավելի տարիների ընթացքում կարողացավ մեր երկրում ձևավորել ու զարգացնել «մեկ դերասանի թատրոն»-ը:    «Արմմոնո»-ն տարեցտարի ընդլայնում է իր շրջանակները՝ ի հայտ բերելով նոր անուններ ու հնարավորություն տալով հայ հանդիսատեսին ծանոթանալու միջազգային թատերական իրողություններին:  Ցավոք, այս տարի ևս, համավարակով պայմանավորված, փառատոնն արտերկրից դերասաններ չի հյուրընկալի, սակայն առցանց տիրույթում կլինի ակտիվ. առցանց իրենց աշխատանքները կներկայացնեն...