admin
«Պատմություններ պատերազմի մասին» / Թատերականացված ընթերցումներ
Մայիսի 31-ԻՆ, ժամը՝ 19․30 տեղի կունենա «Պատմություններ պատերազմի մասին» թատերականացված ընթերցումները
ԱՐՄՄՈՆՈ 2021-Ը՝ ՅՈՒՐՕՐԻՆԱԿ ՀԱՐԹԱԿ ԴՐԱՄԱՏՈՒՐԳՆԵՐԻ ՀԱՄԱՐ / Կարինե ԽՈԴԻԿՅԱՆ
Մայիսի 30-ին կմեկնարկի արդեն ավանդական դարձած և շատ սպասելի ԱՐՄՄՈՆՈ փառատոնը: Փառատոնի առանձնահատկություններից մեկն էլ ամեն անգամ նորույթով հանդես գալն է, երբ ավանդական ծրագրային միջոցառումների ցանկում հանդիպում ենք նոր նախագծի, նոր մտահղացման: ԱՐՄՄՈՆՈ 2021-ն էլ այս առումով հետաքրքիր անակնկալներ ունի իր հանդիսատեսի համար, որոնցից մեկը անմիջական առնչություն ունի «Դրամատուրգիա» հանդեսի և tatron-drama.am-ի հետ: Երբ փառատոնի գործադիր տնօրեն Մարիաննա Մխիթարյանին առաջարկեցի ծրագրում ներառել ժամանակակից դրամատուրգների գործերի ընթերցումներ, չէի կասկածում, որ դրական արձագանք կստանամ: Բայց արձագանքն այնքան ոգևորիչ և անմիջական էր, որ...
Աննա ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ / «ԱՎԵՐՎԱԾ ՔԱՂԱՔԻ ԹԱԽԻԾԸ»
Աննա ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ «ԱՎԵՐՎԱԾ ՔԱՂԱՔԻ ԹԱԽԻԾԸ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2008 թ., թիվ 14-15-ում Թատրոնը զվարճալիքի տեղ չէ։ Ժամանակ անցկացնելու տեղ չէ։ Նման տեղեր ամենուրեք որքան ասես… Թատրոնի խնդիրը ավելին է, քան հանդիսատես զվարճացնելը։ Եթե նույնիսկ բեմադրվում են կատակերգություններ։ Չպետք է բեմադրել էժան զվարճությանը ծառայող գործեր՝ այն համարելով դրամարկղային։ Թատրոնը բարձր պետք է լինի նման մտայնությունից։ Չպետք է թույլ տալ, որ գռեհիկ ճաշակը տիրի բեմում։ Թատրոնը դպրոց է, որտեղ կոփվում է լավագույն ճաշակը։ Եթե այդպես չլիներ՝ դարեր շարունակ...
Նորայր ԱԴԱԼՅԱՆ / ԻՄ ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԱՌԱՋՆԱԽԱՂԸ
Տաղանդավոր գրականագետ Սուրեն Աղաբաբյանը, որն իմ ղեկավարն էր Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտում, հիմնավորապես անցել էր դասական ու նորագույն գրականության պարունակներով, մի օր, երբ Հայաստանի թատերական գործիչների միության հարակից ռեստորանում սրճում էինք (այժմ այդտեղ Ֆրանսիայի դեսպանատունն է), ասաց. «Նորայր, քո պատմվածքներում ավելի շատ գործողություն կա, քան պատմողականություն, ինչո՞ւ պիես չես գրում»։ «Գրել եմ, Սուրեն Բարթուղովիչ»։ «Տուր կարդամ»։ «Յոթերորդ դասարանում մի տեսարան եմ թարգմանել Լերմոնտովի «Դիմակահանդեսից»։ «Մի՛ տուր, քոնը գրիր»։ Ես նաև արել էի մի անհաջող փորձ, գրելով «Հարսնացուն» պիեսը, որը խաղացվեց...
Օլեգ ՄԻԽԱՅԼՈՎ / ԵՐԴՎՅԱԼ ԿՈՒՅՍԵՐԸ
Գործող անձինք ՔԵՌԻ ԿԵԿԻ — 65 տարեկան ՏԵՈՒՏԱ — 60 տ. ԷԴՈՆԱ — 40 տ. ԼԻՐԻ — 25 տ. ՌՈԶԵՖԱ — 17 տ. ՊԱՌԱՎ — 80-ն անց ՏԵՍԱՐԱՆ ԱՌԱՋԻՆ Գործողությունը կատարվում է մեր օրերում, Ալբանիայի մայրաքաղաք Տիրանայի արվարձաններից մեկում: Սա այն բացիկային Տիրանան չէ՝ սպիտակագագաթ սարերի համայնապատկերով, որը կարելի է տեսնել մարտյան պարզ օրը Sky Tower-ի բարձունքից: Եվ անգամ այն Տիրանան չէ, ուր հազվադեպ են այցելում տուրիստները՝ ոլորապտույտ փողոցների անանցանելի ցեխակեղտով ու տների՝ եվրոպացիների աչքի համար զարմանալի չքավորությամբ: Սա ուրիշ...
Սամվել ԿՈՍՅԱՆ / ԻՄ ԱՌԱՋԻՆ ՊԻԵՍԸ
Ինչպես մարդիկ, գրական գործերը նույնպես իրենց ճակատագիրն ունեն, լինելով պահանջված կամ մոռացված, հաջողակ և անհաջողակ, առաջացող ժամանակի պահանջներին համահունչ կամ որևէ թղթապանակի կամ գրադարակի մեջ բանտարկված: Իմ առաջին` «Կյանքը վանդակի կողքով» պիեսը, գոնե ինձ համար, հաջողակների շարքից է: Պիեսի գլխավոր հերոսները թռչուններն են: Ինչո՞ւ վանդակ և ինչո՞ւ թռչուններ: Ժամանակին, երբ տանը թութակ էինք պահում, հաճախ էր մտքովս անցնում, որ եթե այս թռչունները ծնվում, սատկում, սերունդ են ունենում հավերժորեն փակված լինելով վանդակի մեջ, երբ իրենց գոյության միակ միջոցը տիրոջ քմահաճույքն...
К НАМ ЕДЕТ…
«Ревизор в Силаголе» — спектакль Даугавпилсского театра назван точно: здесь и место действия, и образ мысли, и даже способ существования. Автор пьесы Моника Зиле взяла из гоголевского произведения лишь его вневременную коллизию, бессмертный сюжет: провинциальные чиновники принимают мошенника за столичного ревизора. Но для маленького латгальского городка в наше время столица не только и не столько Рига, — бери выше, Европа – наше все, и, значит, ревизор приезжает не меньше чем из Брюсселя… Два итальянца, сбежавшие из тюрьмы, роются в...
Արա ԵՐՆՋԱԿՅԱՆ / «ՀՈԲԵԼՅԱՆԱԿԱՆ ՀԱՃԱԽՈՐԴԸ»
Արա ԵՐՆՋԱԿՅԱՆԻ «ՀՈԲԵԼՅԱՆԱԿԱՆ ՀԱՃԱԽՈՐԴԸ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2008 թ., թիվ 14-15-ում Ես երբեք չեմ մտածել հրատարակել իմ պիեսները, ինձ լիովին բավարարել է, որ դրանք բեմադրվել են, խաղացվել և շարունակում են խաղացվել Երևանի Կամերային թատրոնի բեմում, այդպիսով հեշտությամբ բավարարելով գրամոլի իմ բոլոր բարդույթները: Սակայն հանդիսատեսի հետաքրքրությունը այդ բեմադրությունների նկատմամբ ինձ մտածելու որոշակի հիմքեր են տալիս, որ որոշ պիեսներ, այդ թվում և՝ ներկայացվող կատակերգությունը, հավանաբար պահանջարկ կգտնեն նաև ուրիշ թատրոնների ռեժիսորների և դերասանների մոտ։ Ավելին, գուցե նույնիսկ...
Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆ / ԱՌԱՋԻ՞ՆԸ, ԹԵ՞ ՀԻՄՆԱԴԻՐԸ, ԱՅՍ Է ԽՆԴԻՐԸ…
ԱՌԱՋԻՆ ՊԻԵՍԻ ԲԵՄ-ԵԼԸ tatron-drama.am-ը սկսում է նոր խորագիր՝ «Առաջին պիեսի բեմ-ելը». մեր դրամատուրգները կներկայացնեն իրենց պատմությունները, թե առաջին անգամ երբ, ինչպես թատրոնի, բեմադրիչի ուշադրությանն արժանացավ այն պիեսը, որը պիտի դառնար «չիտկա», փորձեր, բեմադրություն ու պրեմիերա և ապրեր իր բեմական կյանքով: Դառնար ԱՌԱՋԻՆ ՊԻԵՍԸ, որն ՀԵՂԻՆԱԿԻՆ տանելու էր ԹԱՏՐՈՆ: Կարինե ԽՈԴԻԿՅԱՆ Ուղիղ 40 տարի առաջ, ճիշտ այս օրերին, ինձ զանգահարեց Հովհ. Աբելյանի անվան պետթատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Վահե Շահվերդյանը: «Կարո՞ղ ես թատրոն գալ, քննարկելու բան կա»,- ասաց: «Կգամ»,- կտրուկ պատասխանեցի...