admin

ՉԿՐԱԿԵՔ, ԵՍ ԱՐԴԵՆ ՍՊԱՆՎԱԾ ԵՄ / Կարինե ԽՈԴԻԿՅԱՆ

(Պատմություն մեկ գործողությամբ) Գործող անձինք ԿԻՆ — Միջին տարիքի, խամրած ու գորշ դիմագծերով, չտպավորվող արտաքինով: Հագնված է զուսպ, համարյա գործնական աշխատան­քային խիստ ոճով՝ մինչև ծնկներն հասնող մուգ մոխրագույն փեշ ու բաց մոխրագույն վերնաշապիկ: Միայն հողաթափերն են հուշում, որ դա նրա տնային զգեստն է: ՏՂԱՄԱՐԴ — Միջին տարիքի, հաճելի արտաքինով, ներկայանալի տեսք ունի: Բեմը հյուրասենյակ է, երեք դռներից աջը նախասենյակ է տանում, ձախը՝ խոհանոց, դիմացինը՝ ննջարան: Բեմը դեռ մթության մեջ է, երբ երաժշտություն է հնչում՝ հետզհետե ուժգնանալով: Երաժշտությանը զուգահեռ լսելի է դառնում կանացի ձայն՝...

ՎԻԼՅԱՄ ՍԱՐՈՅԱՆ / «ԲԱՆ ՈՒՆԵՄ ԱՍԵԼՈՒ»

ՎԻԼՅԱՄ ՍԱՐՈՅԱՆԻ «ԲԱՆ ՈՒՆԵՄ ԱՍԵԼՈՒ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2009 թ., թիվ 16-17-ում ՎԻԼՅԱՄ ՍԱՐՈՅԱՆ ԲԱՆ ՈՒՆԵՄ ԱՍԵԼՈՒ Ռադիոպիես Ափից Ափ ռադիոյով հաղորդվում է ԵՐԵԽԱՆԵՐԻ Սուրբ Ծննդյան երեկոն: Նվագախումբը կատարում է «Ղողանջե՛ք, զանգերը», ԵՐԵԽԱՆԵՐԸ երգում են բարձրաձայն: Երգն ավարտվում է: ԵՐԵԽԱՆԵՐԸ ծափահարում են ու աղաղակում:  ՀԱՂՈՐԴԱՎԱՐ — (սիրալիր): Հրաշալի էր, երեխանե՛ր: Դե ի՛նչ, զվարճանում ենք, չէ՞: ԵՐԵԽԱՆԵՐ — (բացակաչելով): Այոոո՜…  ՀԱՂՈՐԴԱՎԱՐ – Տիկնա՛յք և պարոնա՛յք, եթե միայն կարողանայիք տեսնել այս երեխաների երջանիկ դեմքերը՝ ձեր սրտերը կջերմանային: Նրանք եկել են Նյու Յորքի տարբեր...

Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆ / ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ԱՄՈՒՍԻՆԸ

Ես միշտ նախընտրել եմ ինքնաբուխ, բուռն ծիծաղ առաջացնող  կատակերգությունները, երբ դահլիճը հանկարծ պայթում ու ալիքվում է, երբ այս ու այնտեղից լսվում  են հրճվանքի ծափեր, երբ ծիծաղը մարելուց հետո ինչ-որ մեկը դեռ չի կարողանում զսպել ծիծաղն ու շարունակում է քրքջալ` հարուցելով մյուսների ծիծաղը` այս անգամ արդեն իր չմարող ծիծաղի վրա… Այս ամենը միայն զվարթ տրամադրություններ ստեղծող չեն, դրանք թուլացնում  են հոգեբանական լարվածությունը, վերացնում` բացասական հույզերը, տրամադրում` լավին ու բարուն, ընտանիք են դարձնում հանդիսականին: Ես սիրում եմ իմ «Քաղաքացիական ամուսնուն», որովհետև նա այդպիսին է,  ծիծաղկուն...

Սիլվիան ԴՅՈՒՊՅՈՒԻ/«ԵՐԿՐՈՐԴ ԱՆԿՈՒՄԸ ԿԱՄ ԳՈԴՈ»

Սիլվիան ԴՅՈՒՊՅՈՒԻԻ «ԵՐԿՐՈՐԴ ԱՆԿՈՒՄԸ ԿԱՄ ԳՈԴՈ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2008 թ., թիվ 14-15-ում Ընթերցողներին. 1941-1989. արդեն 40 տարի է, ինչ երկու տղամարդ աշխարհի բոլոր բեմերի վրա շարունակ սպասում են, որպեսզի գա գիշերը, որպեսզի ավարտվի ներկայացումը՝ այլևս չհուսալով, որ կհայտնվի բացակա Գոդոն, որի մասին ոչ ոք չի կարող վստահորեն ասել՝ ով է նա: Երկու տղամարդ. կարող էին նույն հաջողությամբ լինել նաև մի կին ու մի տղամարդ: Կարևորը, որ սպասում են: Եվ որ այդ սպասումը նրանց շեղում է գործից:  …Ես ցանկացա (կատարել մի...

Արթուր ԷԴԱՐ / ՍՈՒԻՑԻԴ

Արթուր ԷԴԱՐԻ «ՍՈՒԻՑԻԴ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2009 թ., թիվ 16-17-ում Անավարտ դրամա, որը շարունակվում է այսօր էլ… Գործող անձինք ԱԴԱՄ ԵՎԱ Գործողության վայրը՝ Աստվածաշնչյան դրախտի այգին Դրախտի այգին: Կենտրոնում Բարու և Չարի իմացության ծառն է: Քիչ այն կողմ՝ Կենաց ծառը: Մտնում է Ադամը: Հեռվից՝ Եվան: ԱԴԱՄ — (սրտնեղած): Չէ, Աստված քեզ իմ գլխին պատիժ ստեղծեց, պատի՜ժ… ԵՎԱ — Հիմա էլ պատի՞ժ… քիչ առաջ ասում էիր՝ օգնական… ԱԴԱՄ — Լսիր, կին, դու իրո՞ք անխելք ես, թե՞ ձևացնում ես: ԵՎԱ — Գիտես, որ...

Нина МАЗУР / МИР В ЗРЕКАЛЕ СЦЕНЫ

      Существует ли такое удивительное зеркало, в котором отражается все то, чем живет мир сегодняшний? Так, чтобы отражалось оно не в хладнокровной программе новостей, а было пропущено через живое человеческое сердце? Возможно ли это в принципе?        Если да, то это не что иное, как «зеркало сцены» на международных театральных фестивалях. И редкостная возможность заглянуть в его глубину, чтобы постичь мир и себя в нем, дается раз в году зрителям ганноверского Международного фестиваля камерных спектаклей «МОSТ». В октябре этого года мост между каждым из нас...

Սուրեն ՀԱՍՄԻԿՅԱՆ/ «ՍԱՀՄԱՆԱԳԻԾ»ø

«ԴՐԱՄԱՏՈՒՐԳԻԱ» ՀԱՆԴԵՍԻ ԱՐԽԻՎ/ ՊԻԵՍՆԵՐ Սուրեն ՀԱՍՄԻԿՅԱՆԻ «ՍԱՀՄԱՆԱԳԻԾ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2008 թ., թիվ 14-15-ում Ուսուցիչներից մեկը ժամանակին ինձ զգուշացրեց. «Երբ գրիչը վերցնում ես ձեռքդ, մի մտածիր, որ գրում ես կյանքիդ վերջին տեքստը»: 18 տարեկանում իմ առաջին պիեսը ընթերցեցի խստագույն քննադատ բարեկամիս՝ Լևոն Ներսիսյանին: Նրա գնահատականը սպանիչ էր. «Դու փորձել ես գրել այն, ինչ չի կարելի գրել»: Ռուսերենով ավելի պարադոքսալ է հնչում, հենց այդպես: «Սահմանագիծ» պիեսը չի պատկանում ոչ առաջին, ոչ երկրորդ դեպքին: Սա միայն տեքստ է, ինչպես իմ հարյուրավոր հոդվածները, տասնյակ...

ՄԱՐԻՈ ՖՐԱՏՏԻ / ՄԱՅՐԵՐ ԵՎ ԴՈՒՍՏԵՐ

Պիես-թրիլլեր երկու գործողությամբ Անգլերենից թարգմանությունը՝ Սամվել ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆԻ Գործող անձինք ՄԱՅՐ – վաթսունն անց տիկին ՊԵԳԳԻ — ավագ դուստրը ԷՄԻԼԻ — կրտսեր դուստրը ԲՈԲ — որդին ԷՆՆ — Բոբի կինը ՀԱՅՐ  ՄԵՐ ՕՐԵՐ Նրբաճաշակ բնակարան։ Մայրը հեռախոսով խոսում է։ ՄԱՅՐ — Լավ… Հասկանում եմ… Եթե պնդես… Լավ, հավատում եմ… Պեգգին ներս է մտնում՝ դուռը բանալիով բացելով։ Մայրը նշաններով ցույց է տալիս, որ խոսում է։ Պեգգին դանդաղ մոտենում է՝ փորձելով չաղմկել։ ՄԱՅՐ — …Այո՛, հասկանում եմ… Ես միշտ կարող եմ ամեն ինչ հասկանալ, դու գիտես,...

ԴԻՄԱԿ ԿԱՄ ՀՐԱԺԵՇՏ ԴԵՄՔԻՆ / Արմենուհի ՍԻՍՅԱՆ

Մոնոպիես Գործող անձ ԴԻՄԱԿ Ես եմ՝ Դիմակը: Ասում եմ՝ Դիմակն եմ՝ Եսը: Բարև Ձեզ: Ծանոթ դեմքեր եմ տեսնում… Ինչպիսի՜ դեմքե՜ր… (Մեկ ու մեջ բարև է տալիս:)  Սովոր չե՞ք դիմակի բարևելու: Գիտեմ, գիտեմ: Ինքներդ ձեզ նայելը դժվար է, փախե՛ք ձեզանից, փախե՛ք, փախե՛ք… Ու ձեզ կթվա, թե փախնում եք… Ամենահեռու տեղը, որ կարող եք փախչել, մինչև ձեր եսն է: Այնպես որ, վազե՛ք, ինչքան ուժ ունեք, էլի ընկնելու եք ձեր եսի գիրկը: Դե՜մք եք, հա՜… (Ծիծաղում է, ապա լրջանում:) Այդ ես ի՛նձ կոմպլիմենտ արեցի. դիմակը դեմքն...

IN  MEMORIAM / Սամվել Խալաթյան

Առաջին անգամ քո մասին պիտի գրեմ անցյալով… Չասեմ՝ դժվար է: Անկարելիից անդին է:  Մեզ կապող դրամատուրգիայի՝ ԱԶԳԱՅԻՆ ճակատագրի մասին մեր խոսքուզրույցները… Հերթական պիեսիդ սպասումը և ստանալ-կարդալուց հետո քեզ զանգելու անհամբերությունը… Դժվարին պահերին հարազատի հոգածությամբ իրար թիկունք կանգնելը… Միմյանց հաջողությամբ անկեղծորեն ուրախանալը… ՛՛Դրամատուրգիա՛՛ հանդեսի գոյության առաջին օրերից հանդեսի սպասված, մշտական ու հավատարիմ հեղինակ լինելը…  ՍԱՄՎԵԼ ԽԱԼԱԹՅԱՆ՝  նշանային անուն արդի  հայ դրամատուրգիայում. Քո ներկայությունը կա ու կշարունակվեի հայ բեմում և այստեղ՝  քո հարազատ ՛՛Դրամատուրգիայի՛՛  էջերում… Կարինե ԽՈԴԻԿՅԱՆ Այս ՛՛Մեկ հարցով հարցազրույցը՛՛ արվել է 2022 թվականի...