ՀՈԴՎԱԾՆԵՐ

Վալերի ՓԻԼՈՅԱՆ / ՏԱԳՆԱՊՆԵՐ ՎԱՍՆ ՀԻՇՈՂՈՒԹՅԱՆ-2 ԿԱՄ ԱԴԱՄՈՐԴՈՒ ԱՅԼԱՍԵՐՈՒՄԸ

(Մ. Իշխանի «Մեռնիլը որքան դժվար է» և  Կ. Խոդիկյանի «Մեկ ժամ հիշողություն» պիեսները) Նախաբան: Գիրը ճշմարտության պահապանն է և կեղծիքի առհավատչյան: Գիրը հիշողության երաշխավորն է, միաժամանակ կարող է հաստատագրել մոռացումը,...

Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆ / ԵՐԵՍՆԱՄՅԱ «ՓՈՔՐԻԿԻ» ՀՈԲԵԼՅԱՆԸ

Վանաձորի Տիկնիկային թատրոն ՀՈԱԿ-ը հանդիսավոր կերպով նշեց իր 30-ամյա հոբելյանը: Խոստովանենք, որ մշակույթի օջախներն անվանելիս ՀՈԱԿ, ՊՈԱԿ հապավումները, որոնք նշում են տվյալ հիմնարկության վարչական պատկանելության կարգավիճակը, այնքան էլ բնութագրական ու...

ԹԵՎ ԴԵՌ ՎԵՐՋԸ ՉԷ, ՍԿԻԶԲՆ ԷԼ ՉԻ ԵՐԵՎՈՒՄ / Սամվել ԿՈՍՅԱՆ                            

Հայ ազգային դրամատուրգիան կարծես վերածվել է շփոթված զբոսաշրջիկի, ով կորցրել է թատրոնի դուռը և չգիտի՝ ինչպես ներս մտնել: Պատճառը, ըստ բեմադրիչների. «Հայ ժամանակակից դրամատուրգիա հասկացության մեջ ոգևորիչ ոչինչ չկա, ինչ...

Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆ / ՇԵՔՍՊԻՐ ՓՆՏՐԵԼՈՒՑ ԱՌԱՋ ՆԱԽ «ԳԼՈԲՈՒՍ» ԹԱՏՐՈՆ ՊԵՏՔ Է ՈՒՆԵՆԱԼ

Միշտ եմ ասել՝ դրամատուրգի համար պիեսի բեմադրությունը աղջիկ մարդու տալու պես բան է: Գնա՞ց, էլ քոնը չէ, ինքն իր ընտանիքն ունի՝ իր հարազատներով, սիրելիներով, իսկ դու, որպես հորական տուն, սառն...

ՃԱՆԱՊԱՐՀՆԵՐ, ՈՐ ՍԿՍՈՒՄ ԵՆ ԹԱՏՐՈՆԻՑ․․․ / Վովա ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆ

Tatron-drama.am-ը զրուցել է Շուշիի Մ․ Խանդամիրյանի անվան պետական թատրոնի ստեղծագործական կազմի հետ։ Շուշիի Մկրտիչ Խանդամիրյանի անվան պետական թատրոնի տնօրեն Աշխեն Հարությունյանը ծնունդով Արցախի Մարալյան-սարով գյուղից է: 1992-ին հուլիսի 12-ին, երբ...

ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ  ՃԱԿԱՏԱԳՐՈՎ ՇՈՒՇԻԻ ԹԱՏՐՈՆԸ / Վովա ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆ

Որտեղի՞ց է սկսվում թատրոնը, ո՞ւր է գնում… Այս հարցերը կարող են բազմաթիվ պատասխաններ ստանալ, բայց Շուշիի Մկրտիչ Խանդամիրյանի անվան պետական թատրոնի դեպքում միանշանակություն կա. թատրոնն այնտեղ է, որտեղ իր հանդիսատեսն...

Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆ / ԱՌԱՋԻ՞ՆԸ, ԹԵ՞ ՀԻՄՆԱԴԻՐԸ, ԱՅՍ Է ԽՆԴԻՐԸ…

ԱՌԱՋԻՆ ՊԻԵՍԻ ԲԵՄ-ԵԼԸ tatron-drama.am-ը սկսում է նոր խորագիր՝ «Առաջին պիեսի բեմ-ելը».  մեր դրամատուրգները կներկայացնեն իրենց պատմությունները, թե առաջին անգամ երբ, ինչպես թատրոնի, բեմադրիչի ուշադրությանն  արժանացավ այն պիեսը, որը պիտի դառնար...

Նվարդ ԱՍԱՏՐՅԱՆ / «ՊԱՏՎԱԽՆԴՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՆՄԱՆ ՀԱՄՈԶՄՈՒՆՔՆԵՐՈՎ»

Նվարդ ԱՍԱՏՐՅԱՆԻ «ՊԱՏՎԱԽՆԴՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՆՄԱՆ ՀԱՄՈԶՄՈՒՆՔՆԵՐՈՎ» հոդվածը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2006 թ., թիվ 11-12-ում     Նվարդ ԱՍԱՏՐՅԱՆ ՊԱՏՎԱԽՆԴՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՆՄԱՆ ՀԱՄՈԶՄՈՒՆՔՆԵՐՈՎ Հայ դրամատուրգիան, ցավոք, հարուստ չէ ժամանակների անզիջում «գրաքննությանը» դիմագրաված...

Աննա ՀԵՔԵՔՅԱՆ / ԱՊՐՈՂԻ ՀՈԳՈՒՆ ԼՈՒՅՍ Է ՊԵՏՔ. «ՀԱՍՄԻԿ»

  Հայրենիքիդ համար օրհասական ժամանակներում միտքդ կարող է շեղել միայն աշխատանքը։ Նայում ես ներկայացումներ ո՛չ գեղագիտական հաճույքի, ո՛չ էլ ընկերներիդ հետ հաճելի ժամանակ անցկացնելու համար։ Պարզապես դա քո աշխատանքն է։...

Վարսիկ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ / ԱՐՈՒՍ ԱՍՐՅԱՆԻ «ԿԱՐԱՊԻ ԵՐԳԸ»

Նրան հիշելիս ես մտովի փոխադրվում եմ այն շեն ու լի տունը, ուր փոքրիկ «պճեղ մը անուշ սիրտ» կինը ներս մտնողին անմիջապես մատուցում էր սև, մեծ թթի բացառիկ համի ու բուրմունքի...