Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆ

Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆԻ «ՍԵՐԸ ՊԱՀԱՐԱՆ ՉԻ ՀԱՐՑՆՈՒՄ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2004 թ., թիվ 6-7-ում   Ուշադիր նայեք այս լուսանկարին, մի՞թե սա երգիծաբանի դեմք է: Ամենևի՛ն: Սա հանրապետության նախագահ է կամ ամենաքիչը՝ Աժ պատգամավոր: Ահա այստեղից էլ սկսվում է կատակերգությունը: Իսկ եթե նախագահը կամ պատգամավորը պիեսներ գրեն՝ կսկսվի ողբերգությունը: Գրո՛ղը տանի, որտե՞ղ է ոսկե միջինը: Պատասխանը հար կրկնված է և հանրածանոթ. յուրաքանչյուր ոք իր տեղում պետք է լինի և պետք չէ, Աստծո սիրուն, պետք չէ կեցվածք ընդունել…   Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆ   ՍԵՐԸ ՊԱՀԱՐԱՆ...

  Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆԻ «ՎԵՐՋԻՆ ԾԱՂՐԱԾՈՒՆ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսի 2001-2002 թ.թ., թիվ 4-5-ում         Ամենամեծ դրամատուրգն ու բեմադրիչը Արարիչն է։ Այդ ՆԱ էր, որ ստեղծեց Տիեզերք-թատրոնը, կառուցեց Երկրագունդ-բեմը և գրեց Կյանք-պիեսը։ Հիրավի՝ հանճարե՜ղ, Աստվածաշունչ թատրոն, որտեղ գործող անձանցից և ոչ մեկը չի ցանկանում հոծախմբում լինել։ Ամեն մեկը ձգտում է լինել գլխավոր դերում։ Եվ այդ անհագուրդ տենչը բոլոր դարերում բերել է կոտորած ու արյուն, ավեր ու սով։ Մինչդեռ Տիեզերք-թատրոնի Կյանք-պիեսում ամեն մեկիս դերն սքանչելի է, եթե երբևէ բոլորս հասկանանք, որ...

«ՍԻՄՈՆ    ԹԱԳԱՎՈՐԸ» պիեսը տպագրվել է  «ԴՐԱՄԱՏՈՒՐԳԻԱ» հանդեսի 2007 թ. թիվ 12-13-ում                                                         (մենախաղ)   Հեղինակը հարկ է համարում անել մի քանի նկատառում: Այս մենախաղի բանալին տրագիկոմիզմն է: Ընդ որում, դա հանդես պետք է գա եռդիմի, հոգեվիճակին համապատասխան, մի դեպքում` ողբերգականը պիտի առաջ մղվի, մյուսում` կոմիկականը, իսկ ավելի շատ երևակվելու են միասին: Մենախաղի հերոսը` 45-50 կամ 50-55 տարեկան անտունին, Սիմոնը, ներկայացման ընթացքում խաղալու է ինքն իր համար հնարած դերն այնպիսի ինքնախաբ հավատով ու ճիգով, որ լինում է ճակատագրի դեմ պայքարող, հուսահատության շեմին հասած...