Անուշ ԱՍԼԻԲԵԿՅԱՆ

ԹԱՏԵՐԱԿԱՆ ՊԱՐԱՊՈՒՐԴ. Անուշ Ասլիբեկյան

Տարիներ առաջ էր: Բեմադրվել էր պիեսներիցս մեկը, որը բարեհաճ ընդունելության արժանացավ հանդիսատեսի և թատերական քննադատների կողմից: Ինչ-որ չափով, ներքուստ զարմացած էի, ներկայացումը, այո, «ստացվել էր», բայց թե որքանո՞վ էր հարազատ մնացել իմ ասելիքին… Բայց իմ Առաջին պրեմիերայից հետո (որը շա՛տ ավելի տարիներ առաջ էր) ինքս ինձ խոստացել էի՝ երբեք հրապարակավ դժգոհություն չհայտնել, որովհետև ես իմն արել եմ գրասեղանի առաջ, սպիտակ թղթին հանձնելով իմ ասելիքը, իսկ թատրոնում՝ բեմում նրանից ներկայացում արարողները պիտի իրե՛նց ասելիքն ասեն: Ինչ որ է, այդ համընդհանուր հաջողության մթնոլորտում պատահաբար տեղեկանում...

Ծանրոցից ծանրոց կյանք ունեցող հերոսները

Ծանրոցից ծանրոց կյանք ունեցող հերոսները

Լինում են, չէ՞, մարդիկ, ովքեր կյանքում շրջապատված են լինում հարազատներով, բայց այդպես էլ մենակությունը հաղթահարել չեն կարողանում. Անուշ Ասլիբեկյանի «Մերսեդես» պատմվածքում մենակ են բոլորը: Պատմվածքում ոչ մանրամասնորեն, բայց ամբողջական կարծիք ձեւավորելու տեսքով ներկայացված են Սովետական Հայաստանից մինչեւ Հայաստանի անկախանալն ընկած ժամանակահատվածի կարեւոր դետալները: Ասլիբեկյանի պատմվածքը բազմածավալ է. կարճ, բայց ամփոփ խոսքով հեղինակը վեր է հանել մի քանի կարեւոր թեմաներ: Պատմվածքը խիտ է եւ տարբեր եզրեր ունի: Պատմվածքի ընթացքը սահուն է, դինամիկ, տեսարանների արագ փոփոխությունը ընթերցողին անընդհատ հետոն իմանալուն գծի վրա է պահում: Հունաստանում...

«Ալիսի փնտրտուքներով»

«Ալիսի փնտրտուքներով»

Թատերագետ, գրող Անուշ Ասլիբեկյանի «Բարի գալուստ իմ հեքիաթ» գրքում ինձ անտարբեր չթողեց մի պատմվածք, որի վերնագիրն է «Կարմիր կոշիկները կամ Պարզապես…ընդհանրապես Ալիս»: Այս պատմվածքը յուրահատուկ է իր գերիրական, գերզգայական, գերվերացական լինելու առանձնահատկությամբ: «Ես կինոռեժիսոր եմ, արդեն քանի տարի է փնտրում եմ Ալիսին», ասես հեղինակն ի սկզբանե թույլ է տալիս ընթերցողին ներխուժել իր հերոսի ներանձնական տիրույթները` այս դեպքում գուցե ընթերցել օրագրից մի պատառիկ, գուցե և ավելի խորն է տանում` մտնելով տվյալ ռեժիսորի հոգու մեջ` զգալու այն ամենը, ինչը շատ անհատական է , շատ խորը:...

Մուչիկի մասին և ընդդեմ մուչիկիզմի / Անուշ ԱՍԼԻԲԵԿՅԱՆ

Մուչիկի մասին և ընդդեմ մուչիկիզմի / Անուշ ԱՍԼԻԲԵԿՅԱՆ

«Մուչիկ, դու իսկի չես փոխվումե նախադասությունը վիպակի հերոսը լսում է քսանհինգ տարի շարունակ, ընթերցողը ևս բազում անգամներ կհամոզվի դրանում՝ Մուչիկը իսկապես չի փոխվում: Արծուիի (Արծվի Բախչինյան) «Այլաստանցի Մուչիկ Հայաստանցինե վիպակում փոխվում են ժամանակները, հասարակարգերը (հեղինակը վերցրել է խորհրդային տարիների վերջին ժամանակահատվածից անցումը նորանկախ Հայաստանին), Մուչիկի շրջապատը, նրա այցելած երկրներն ու կեցության վայրերը, փոխվում են մշակույթները, սովորույթներն ու անգամ լեզուն, սակայն գրքի հեղինակն ամբողջ վիպակի միջով տանում է իր հերոսի՝ ինքն իրեն անդավաճան, կայուն, բազմաշերտ ու խիստ արդիական կերպարը: Կերպար, որը համահայկական թափառաշրջիկության ախտով...

ԿԱՐԻՆԵ ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆԻ «ԺԱՄԱՆԱԿԻ ՆՈՐ ՉԱՓՈՒՄՆԵՐՈՒՄ» ԳՐՔԻ ԺԱՄԱՆԱԿԸ  / Անուշ ԱՍԼԻԲԵԿՅԱՆ

ԿԱՐԻՆԵ ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆԻ «ԺԱՄԱՆԱԿԻ ՆՈՐ ՉԱՓՈՒՄՆԵՐՈՒՄ» ԳՐՔԻ ԺԱՄԱՆԱԿԸ / Անուշ ԱՍԼԻԲԵԿՅԱՆ

Ամեն գիրք իր ժամանակն ունի, հատկապես, եթե դրա խորագիրն այնպիսի փիլիսոփայական կատեգորիա է ընդգրկում, ինչպիսին ժամանակն է: Կարդալով Կարինե Ռաֆայելյանի պատմվածքների ժողովածուն (Երեւան, Հեղինակային հրատարակություն, 2016), հանկարծ հայտնաբերում ես, որ այս գիրքը կարծես վաղուց ես ճանաչում, այն միշտ քեզ հետ է եղել, քո սեղանի, քո հոգու գիրքն է, քանի որ չկա մարդ, որ գրքում զետեղված պատմվածքներում առկա որեւէ դրվագ ինչ-որ մի օր վերապրած չլինի, իսկ Ռաֆայելյանի կին հերոսները հաստատ ամեն կնոջ ներսում եղած բազմաթիվ կանանցից մեկն են, այնքան հարազատ, որ թվում էՙ հենց...

Թատրոնը հարցականի ներքո՞…… / Անուշ ԱՍԼԻԲԵԿՅԱՆ

Թատրոնը հարցականի ներքո՞…… / Անուշ ԱՍԼԻԲԵԿՅԱՆ

Ժամանակի արագընթաց անիվի շարժման հետ փոխվում է կյանքը, փոխվում են հասկացությունները, արվեստի ձևերն ու ըմբռնումները, և դիտորդի դերում գտնվող վերլուծաբանը, համակարգչային տեխնիկայով զինված, փորձում է հետևել, հասցնել հասկանալ՝ այս ինչպե՞ս շրջվեց աշխարհը, հետևաբար, նաև՝ կյանքն արտացոլող բոլոր ոլորտները, որոնցից առաջին տեղում արվեստն է, իսկ ավելի գերակա վիճակում՝ թատրոնը: «Սրընթաց ժամանակը և նորարարությունների տարափը հնության ստվեր են գցում բոլոր նախորդ արժեքների ու չափանիշների, ավանդական ձևերի, անգամ փիլիսոփայական հայեցակարգերի ու գեղարվեստական ուղղությունների վրա» (էջ 229-230),-գրում է տեսաբանը, և հուշում ելքը՝ լինել նույնքան ճկուն և դյուրաթեք,...