Տիգրան Մարտիրոսյան

ՉՈւԽԱՃՅԱՆԱԿԱՆ ՉԱԿԵՐՏՆԵՐՈւՄ (ՅՈւՐԱՏԻՊ ԱՆՏԻՊ) / ՏԻԳՐԱՆ Մարտիրոսյան

Տարիներ առաջ Հակոբ Պարոնյանի անվան երժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնում Երվանդ Ղազանչյանը բեմադրեց Տիգրան Չուխաճյանի «Լեբլեբիճի Հոր-հոր աղա» ստեղծագործության վերափոխված տարբերակը` «Կարինե» օպերետը: Իհարկե, էկզիստենցիալ անորոշություն պարտադրող այս օրերին առերևույթ մի տեսակ անտեղին ու ավելորդ է թվում մեր թատերական անցյալի վերհուշը: Բայց,...

Ջրբաժան

2020 թվականի նոյեմբերի 10-ը դարձավ ջրբաժան, վերածվելով կյանքի՝ պատերազմից առաջ և հետո: Դեռ լիովին չենք գիտակցել կատարվածը, բայց արդեն ժամանակն է վերլուծելու, հասկանալու՝ ինչ չի արվել կամ թերի է արվել,...

ՍԱՔՈՆ ԿԼԻՄԱՔՍ ՈՒՆԻ*

(Վաղաժամ )   Չնվիրվեց հանճարի  150-ամյակին: Գարուն ա, ձուն ա արել: Ո՛չ, սա անցյալ տարվա մյուս հոբելյարի մշակումից սովորաբար մեջբերվող շահարկուն բառաբեկորներն են: Արժանիորեն դասականացված խոսքեր, որոնք, ըստ ֆինանսական հոտառության,...

ՀԱՆՈՒՆ ԵՎ Ի ՀԵՃՈՒԿՍ ԵԶԴԻՆԵՐԻ / Տիգրան ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ

Մեր օրերի Հայ թատրոնում, հատկապեսՙ մայրաքաղաքային բեմերում դիոգենեսյան լապտերով ես փնտրում այնպիսի ներկայացումներ, որոնցում առաջնահերթը մարդն ու մարդկայինն են: Ո՞վ գիտե, միգուցե փոխակերպված դեֆիցիտ ենք ԽՍՀՄ-ից ժառանգել: Այլապես ինչու՞ են...