ԴԻՄԱԿ ԿԱՄ ՀՐԱԺԵՇՏ ԴԵՄՔԻՆ / Արմենուհի ՍԻՍՅԱՆ
Մոնոպիես Գործող անձ ԴԻՄԱԿ Ես եմ՝ Դիմակը: Ասում եմ՝ Դիմակն եմ՝ Եսը: Բարև Ձեզ: Ծանոթ դեմքեր եմ տեսնում… Ինչպիսի՜ դեմքե՜ր… (Մեկ ու մեջ բարև է տալիս:) Սովոր չե՞ք դիմակի բարևելու:...
Մոնոպիես Գործող անձ ԴԻՄԱԿ Ես եմ՝ Դիմակը: Ասում եմ՝ Դիմակն եմ՝ Եսը: Բարև Ձեզ: Ծանոթ դեմքեր եմ տեսնում… Ինչպիսի՜ դեմքե՜ր… (Մեկ ու մեջ բարև է տալիս:) Սովոր չե՞ք դիմակի բարևելու:...
Ոչ մեծ սենյակ: Սենյակում գնում-գալիս է երիտասարդ կինը: ԿԻՆ — Եղավ արդեն չորրորդ օրը: Չես զանգում, հա՞: Լա՛վ ես անում: Սպասում ես ե՞ս զանգեմ: Դե ուրեմն շարունակիր սպասել: Երբե՛ք ուրեմն: Այլևս երբեք...
«Սպանել և մոռանալ» պիեսը տպագրվել է «Դրամատուրգիա» հանդեսում (42-43.2015): Ներկայացնում ենք պիեսը՝ հեղինակի վերջնական տարբերակով: Մենախաղ ԿԻՆ ՃԱՆՃ Ոչ լրիվ լուսավորված բեմ: Մահճակալ, աթոռ, լուսամփոփ: Մահճակալի մոտ, գիշերանոցով կանգնած է...
ԲԱԺԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՁԵՎՈՎ ԱՐՄՄՈՆՈ 2023 Ոչ մեծ սենյակ: Սենյակում գնում-գալիս է երիտասարդ կինը: ԿԻՆ — Եղավ արդեն չորրորդ օրը: Չես զանգում, հա՞: Լա՛վ ես անում: Սպասում ես ե՞ս զանգեմ: Դե...
Մենախաղ Կիսամութ բեմ: Մահճակալ, աթոռ, լուսամփոփ: Մահճակալի մոտ, գիշերանոցով կանգնած է համարյա երիտասարդ կին` ճանճասպանը ձեռքին: Ճանճի տզզոց: Աստիճանաբար տզզոցն ուժգնանում է: ԿԻՆ — Բզզա՛ վերջին անգամ գոյությունը քո, ճա՛նճ,...
ԾՈՎԱՅԻՆ ՔԱՄԻ Մոնո Ի՞նչ, ծովային քամի՞, այս բանուկ փողոցում խաչմերուկն անցնելի՞ս… Հնարավո՞ր բան է: Բայց ես զգում եմ նրա կանչը, զգում նրա բույրը: Ավելին. լսում եմ այն շշունջները,...
Ծիծաղը բնության տված մեծագույն պարգև է: Ծիծաղով հաղթում են, ծիծաղով հաղթահարում, բայց առավել իմաստուն է նա, ով կարողանում է ծիծաղել ինքն իր վրա: Թե կարողացար անել դա, ուրեմն ձեռնոց նետեցիր...
Թռչուն-մարդ, մարդ-թռչուն` ամեն բան օրինաչափ է բնության մեջ ու հավասարաչափ բաշխված: Ոչ ոք չի կարող ասել` ում հնարավորությունն է առավել օգտակար`սեփական թևերով բարձր թռիչքներ անե՞լը, թե՞ հողին կպած ապրելը` առանց...