ԹԱՏԵՐԱԿԱՆ ՊԱՐԱՊՈՒՐԴ

Չգիտեմ՝ ինչպես բեմադրիչի, բայց դրամատուրգի համար ստեղծագործական լավագույն հոգեվիճակն այն է, երբ զանգում է բեմադրիչն ու ոչ թե պարզապես պիես է պատվիրում, այլ առաջին հայացքից անլուծելի, խելահեղ, անհեթեթ (ցանկը շարունակեք՝...

Տարիներ առաջ էր: Բեմադրվել էր պիեսներիցս մեկը, որը բարեհաճ ընդունելության արժանացավ հանդիսատեսի և թատերական քննադատների կողմից: Ինչ-որ չափով, ներքուստ զարմացած էի, ներկայացումը, այո, «ստացվել էր», բայց թե որքանո՞վ էր հարազատ...

1999-ի աշնանն էր, Գեղարվեստի ակադեմիայի դահլիճի բեմում դիտեցի Շ. Բոդլերի «Չարի ծաղիկները» ներկայացումը և այդ երեկոյից հետո դարձա ինքնատիպ թատրոնի, նրա մեծառատով  տաղանդավոր դերասանների ու ղեկավարի ստեղծած Գործերի երկրպագուն:  Նաև՝...

Այսքան կանացի, հմայիչ, կերպարներ մարմնավորելիս՝ պրպտող, թատրոնում՝ խոհեմ ու շրջահայաց, թատրոնից դուրս՝ անխոհեմ կենսասեր, որպես ԱՐՄՄՈՆՈ միջազգային փառատոնի տնօրեն՝ անգերազանցելի կազմակերպիչ, և այս ամենը՝ միայն իրեն հատուկ ինքնատիպությամբ: Ի դեպ,...

Կորոնավիրուսով պայմանավորված այս բլից-հարցազրույցի երրորդ հասցեատերը տաղանադավոր, հմայիչ ու կանացի Սաթիկ Հախնազարյանն է: Ի դեպ, խոստովանեմ՝ այս տիրույթում ոչ միտումնավոր, բայց գենդերային անհավասարության շորշոփ նկատվեց: Իմ սիրելի դերասանուհու ներկայությունը, վստահ...